Strohplatz

🌓

Geweldloze Communicatie: maatschappelijke jakhalzen


Geweldloze Communicatie en Maatschappelijke jakhalzen

Volgens geweldloze communicatie is het raadzaam om alleen dingen te doen als je dat kunt doen met het plezier zoals een kind eendjes te eten geeft. Hoe zou het leven zijn als je alleen dingen doet waar je blij van wordt? Welkom bij geweldloze communicatie!

Kan dat?

Is het mogelijk om niets als "moeten" te ervaren? Ik geloof van wel, als je alleen de "moetjes" doet waarbij het lukt om er "willen" van te maken. Geweldloze communicatie heeft krachtige handvaten voor deze transformatie.

Ook vanuit mindfulness en vanuit Buddhisme (Zen) komt de wijsheid om te leven naar wat je wil en niet naar wat je zou moeten. Ook hier wordt de vergelijking met een kind gemaakt. Heb je wel eens gemerkt dat een kind niet per see automatisch lacht als iemand wordt ontmoet, en wij volwassenen wel? Is dit misschien een maatschappelijke norm, het moeten glimlachen? Een kind kan (over het algemeen) nog gemakkelijker dan een volwassene kiezen voor authenticiteit, en alleen lachen als het kind ook echt blij is.

Transformatie

Deze transformatie van moeten naar willen kan alleen bij zaken waar eigen behoeften achter zitten. Stel dat ik denk: "ik moet naar mijn werk", dan is dat het einde van mijn plezier.

Welke behoeften vul ik in door naar mijn werk te gaan? Een stukje 1. financiële zekerheid, een stukje 2. bij de maatschappij horen, een stuk 3. inspiratie om dagelijks met geweldloze communicatie bezig te zijn, en 4. diversiteit wat betreft werkzaamheden (van een website probleem oplossen tot bijdragen aan mensen). Dat zijn vier behoeften. Dan wil ik vervolgens ook stilstaan bij hoe mooi het hebben van zekerheid voor mij is, hoe fijn het is om ergens bij te horen, en ook even tijd nemen voor me realiseren hoe enorm belangrijk inspiratie en diversiteit voor mij zijn. Nadat ik zo voor alle vier even tijd genomen heb, kan ik er van maken: "ik wil naar mijn werk".

Maatschappelijke jakhalzen

Om het belang van deze leerles te onderstrepen, zit ergens in de introductie verbindende communicatie een oefening over "verwachtingen en moeten" (die uitgebreider is dan wat hier omschreven is). Hierbij horen ook de maatschappelijke "moetjes" genaamd "Maatschappelijke jakhalzen". Meestal zijn deze maatschappelijke jakhalzen verborgen onder culturele waarden, soms ben je er al bewust van en soms komen ze pas bij een cursus geweldloze communicatie naar boven drijven.

Hier volgt een beknopte lijst van vaker voorkomende maatschappelijke jakhalzen uit introducties geweldloze communciatie tot nu toe. Ik nodig je nu uit om even een standje langzamer te lezen, vertraag, neem je tijd, en onderzoek eens in jouw eigen tempo welke punten je misschien herkent in jouw leven:

Bekijk ons geweldloos communiceren aanbod voor persoonlijke ontwikkeling en professionele ontwikkeling.